Hoe het begon:

De fokkerij begon in 1978 met de aankoop van Dyanne van de Rijdt, een zwarte merrie van 99 cm. met een kol en een sneb. Fokkerij was niet het doel bij de aankoop van Dyanne. Ze was beleerd en betuigd en dus een ideale kinderpony voor Wilbert en Arjan. Opa en oma Roeffen hadden samen met papa en mama Lubbe gespaard zodat de kleinkinderen op een pony konden rijden. Dyanne werd in Druten op “Leste Mert” door een kennis aanbevolen en gekocht, ze was echter wel drachtig …

Voorjaar 1979 kwam er dus een veulentje ter wereld, verrassend genoeg een mooi voskleurig merrieveulen. Buurtgenoten die ook pony’s hadden kwamen kijken, en ook de hengstenhouder verscheen, het advies van eenieder was duidelijk: dit veulen moet bij het stamboek aangemeld worden en je moet er iets mee doen! Zo werd Patricia van ‘t Heut de naam voor ons eerste veulen. Patricia, genoemd naar een buurmeisje en ’t Heut, afgeleid van de oude naam voor onze buurt, werd de stalnaam.

Inmiddels was er toch ook al een hoofdstelletje en een zadel gekocht en werd er af en toe met Dyanne gereden. Wilbert verloor echter heel snel de interesse toen hij onbedoeld een behoorlijke tik kreeg van Patricia. En ook aan Arjan was het ponyrijden niet besteed, de deelname aan de eerste premiekeuring in Bergharen was veel spannender!

DyannezadelDyannePatricia

 

Begin van de fokkerij:

Die eerste keuringsdeelnames waren nou niet direct succesvol, het duurde toch wel enige jaren voordat er oranje lintjes werden behaald. En ook de fokkerij was geen groot succes, Dyanne bleef na Patricia eerst nog twee jaar gust.

In 1982 kwam er toch een soort van ommekeer, Patricia bracht haar eerste veulentje: Tamara. In onze ogen toen een heel mooi veulentje, maar onderaan eindigend op de premiekeuring. Toch zou Tamara een heel belangrijke rol gaan vervullen voor onze fokkerij!

Het wilde weer niet echt lukken, onze pony’s waren geen keuringstoppers en ook de aanschaf van een zwarte merrie met een andere bloedlijn bracht niet het gehoopte succes. Dat kwam er wel in 1987: Winnetou ging naar de hengstenkeuring, hij was het derde veulen van Patricia. Tegen ieders verwachting in behaalde hij zijn goedkeuring! Wij waren erg trots op ons fokprodukt.

Vanaf die tijd hebben we vertrouwen gehouden in onze eigen foklijn. Dyanne is tot op hoge leeftijd bij ons gebleven, in 1990 is ze overleden. Ze fokte in dat jaar nog Esmay van ’t Heut. Van Patricia moesten we door in een koliekaanval al op te jonge leeftijd ( 10 jaar) afscheid nemen. Heden ten dage fokken we dus met zo ongeveer de zesde generatie in deze merrielijn.

 

De eerste hengsten:

In 1996 hadden we al eens een hengst gehuurd, Bart van de Beerseweg, en in 2000 besloten we om zelf een hengst aan te schaffen. Het werd Leander van de Rijsdrecht. Helaas bleek deze exterieurtopper niet te bevruchten. Maar sinds 2001 hebben we dan toch zelf een hengst ter dekking.

Naikel van de Witte Maat is toen aangekocht. We hebben hem vijf seizoenen met veel plezier gebruikt, hij heeft bij ons met succes veulens getoond en is uiteindelijk tijdens de hengstenkeuring van 2010 definitief goedgekeurd. Op het moment dat we van Naikel teveel dochters kregen is er besloten om een andere hengst aan te schaffen en hebben we Naikel verhuurd. Naikel ging achtereenvolgens naar Stal de Halve Maan, Stal de Menger en Hengstenhouderij de Linge. Najaar 2013 hebben we besloten om Naikel te verkopen, hij is nu in Duitsland bij de Familie Koch.

De opvolger voor Naikel is in 2006 aangeschaft, Thijmen van Stal Polderzicht. We zochten een hengst met iets meer formaat als Naikel en daarnaast moest het exterieurmatig ook een topper zijn, dit  hebben we toen in Thijmen gevonden. Inmiddels maakte hij dit ook waar in de fokkerij en heeft hij zijn makkelijk zijn definitieve goedkeuring verdiend.

Maar ook Thijmen zorgde voor teveel nafok en kon niet meer onbeperkt ingezet worden. Nadat we in 2010 naast Thijmen ook Kroonster van de Gathe gehuurd hadden, en dus twee hengsten thuis hadden,  maakten wij in 2011 gebruik van Narcos van ’t Hurkske en stond Thijmen ter dekking op Stal de Sleutelhof van de Familie van Kuijk in Reusel.

 

Thijmen

 

Het vervolg in de fokkerij:

Vanaf dat jaar was Narcos dus “onze” hengst. Thijmen vertoefde in Reusel. Vier dekseizoenen bleef Narcos bij ons. De keuze voor Narcos was een keuze voor beweging alsmede uitstraling, maar in 2015 kwamen ook van Narcos weer de eerste dochters en moest er een nieuwe keuze worden gemaakt. Thijmen bleef nog een jaartje in Reusel, hij was in 2014 inmiddels definitief goedgekeurd.

Voor dekseizoen 2015 huurden we de kleine maat Elmar van de Egchelsehei, een zoon van Another Color van de Amstelhof. De bedoeling was meer ras in onze fokkerij te verankeren. Echter gedurende 2015 veranderden de plannen, Thijmen kwam naar huis. Hij was chronisch kreupel en kon eigenlijk miet meer in een koppel worden ingezet. Elmar maakte bij ons zijn seizoen af maar in 2016 bleef Thijmen thuis.

Ondertussen was er ook praktisch veel veranderd: Arjan en Nicole woonden vanaf 2010 samen in Beneden-Leeuwen. Met de verkoop van het huis aan de Schansedijk (’t Heut) in Alphen in 2013 vertrokken daar ook de pony’s en hadden we geen stalling meer. Corrie en Siem vestigden zich ook in Beneden-Leeuwen. In de jaren daarna werd met kunst en vliegwerk de hobby en fokkerij in stand gehouden, totdat Arjan en Nicole zich in 2017 in Wamel vestigden. Hier kon weer stalruimte worden benut en kon er af en toe ook weer een pony “thuis” zijn.

Thijmen was dus in Beneden-Leeuwen in 2016. Helaas leidde dat maar tot één veulentje van Thijmen in 2017, Labyrinth was zijn laatste zoon. Thijmen overleed voorjaar 2017 ...

De drie Thijmen-dochters die we nog hadden in 2016 dekten we met zwarte hengsten. Door alle veranderingen sinds 2013 was onze ponystapel gekrompen en hadden we ook minder jonge pony’s. Het idee was om met het gebruik van deze zwarte hengsten misschien weer jonge aanwas te krijgen waar we mee verder konden in de fokkerij. Dat is gelukt, in 2017 waren we in een keer in het bezit van twee zwarte merrieveulens en een vos met deze bloedvoering!

2017 werd wel een apart jaar, ook voor de fokkerij. Thijmen overleed, Arjan en Nicole gingen verhuizen en er liep toch een mooie groep merries die gedekt moesten worden. Weer een jaar naar de hengstenhouder was niet praktisch, er moest toch weer een hengst komen. Gelukkig was bij Hengstenhouderij van Wanrooij Sietse van Vries nog beschikbaar en die beviel ons uitstekend, hij bleef ook in 2018.

In het najaar van 2018 ging Sietse naar huis en gingen we wederom op zoek naar een andere hengst. Ollie van Stal Westerwolde was eindelijk beschikbaar, we hadden al eerder naar hem gevraagd, en de keus voor deze topververver was dan ook al snel gemaakt.  Helaas is Ollie in september 2019 overleden, zijn laatste veulentjes worden in 2020 geboren.

In 2020 zal voor het eerst sinds 2006 een jonge hengst zijn opwachting maken op Stal ’t Heut! Onze keus viel op Lorenz van de Pastorije. Deze vos van 98 cm. was al opvallend bij de voorselectie in december en scoorde in januari met een derde plek bij de nieuwe jaargang middenmaat. Lorenz heeft een mooie bloedvoering, vrij van onze huidige bloedlijnen en past qua maat en vooral formaat en rasuitstraling uitstekend bij onze merries. We zijn blij dat we hem voor 2020 kunnen huren en gaan met veel vertrouwen dit avontuur aan!